De volgende keer dat je de vraag wordt gesteld “waarom je je zonden belijdt aan een man”, kan dit artikel je goed van pas komen.
Eén techniek of methode die ik heb leren gebruiken in de loop van mijn apologetische activiteiten, is om theologische vragen slechts met Bijbelverzen te beantwoorden, om daarmee te demonstreren hoe ontzettend “bijbels” de katholieke leer eigenlijk is.
Wanneer het om deze bepaalde vraag gaat, worden katholieken er vaak van beschuldigd de belijdenis en de absolutie te hebben “uitgevonden” (d.w.z. aspecten van het sacrament van boete en verzoening). Terwijl er in feite geen enkel deel van het katholieke geloof op dit gebied zonder een expliciet bijbels voorschrift of voorbeeld is. Je hoeft er alleen maar een kleine Bijbelstudie voor te doen en een beetje “rond te snuffelen”.
In dit artikel wordt de Willibrordvertaling gebruikt.
- De Kerk verleent vergeving (het sacrament van boete en verzoening)
Werd de vergeving van de zonden door priesters in het Oude Verbond voorafgebeeld?
Leviticus 5, 5-6: in al deze gevallen moet de getuige die aan een van deze dingen schuldig is, belijden op welk punt hij gezondigd heeft. Vanwege de zonde die hij heeft bedreven, moet hij dan Jahwe ter genoegdoening uit zijn kudde een vrouwelijk dier, schaap of geit, als zondeoffer aanbieden. De priester voltrekt voor hem de verzoening voor zijn zonden.
Leviticus 19, 21-22: De man moet als schuldoffer voor Jahwe een ram naar de ingang van de tent der samenkomst brengen. Met deze ram moet de priester voor Jahwe aan hem de verzoening voltrekken vanwege de zonde die hij heeft bedreven; dan wordt deze daad hem vergeven.
Hebben de profeten ooit als Gods bemiddelaars op het gebied van vergeving gefunctioneerd?
2 Samuel 12, 13: Toen zei David tot Natan: “Ik heb tegen Jahwe gezondigd.” Natan antwoordde: “Dan heeft Jahwe u deze zonde vergeven: u zult niet sterven.”
Bestaat er een passage waarin een priester de absolutie schenkt?
Matteüs 18, 18b: … wat gij zult ontbinden op aarde zal ook in de hemel ontbonden zijn.
Heeft een priester de autoriteit om de zonden te vergeven als Gods vertegenwoordiger?
Johannes 20, 23a: Aan wie ge de zonden vergeeft, zijn ze vergeven;…(vgl. 2 Korintiërs 2, 10; zie onder)
Is de belijdenis een bijbels begrip?
Psalmen 38, 19: Zie, ik wil bekennen mijn schuld, bekommerd ben ik om mijn zonde.
Spreuken 28, 13: Wie zijn zonden verheelt, zal geen voorspoed kennen, maar wie ze belijdt en ze nalaat, zal barmhartigheid ondervinden.
Handelingen 19, 18: Ook velen van de gelovigen kwamen openlijk hun toverpraktijken belijden.
Wordt het belijden van zonden aan een geestelijke autoriteit specifiek genoemd?
Marcus 1, 4-5: Johannes trad op in de woestijn en doopte; hij preekte een doopsel van bekering tot vergiffenis van zonden. Heel de landstreek Judea en alle inwoners van Jeruzalem trokken naar hem uit en lieten zich door hem dopen in de rivier de Jordaan, terwijl zij hun zonden beleden. (vgl. Matteüs 3, 6)
Jacobus 5, 14-16: Is iemand onder u ziek? Laat hij de presbyters van de gemeente roepen; zij moeten een gebed over hem uitspreken en hem met olie zalven in de naam des Heren. En het gelovige gebed zal de zieke redden en de Heer zal hem oprichten. En als hij zonden heeft begaan, zal het hem vergeven worden. Belijdt daarom elkander uw zonden en bidt voor elkaar, opdat gij genezing moogt vinden. Het vurig gebed van een rechtvaardige vermag veel. (vgl. 1 Johannes 1, 9)
- Autoriteit van priesters om boete op te leggen
Hebben priesters de autoriteit boete aan zondaars toe te wijzen?
Matteüs 18, 18a: Voorwaar, Ik zeg u: wat gij zult binden op aarde zal ook in de hemel gebonden zijn, . . .
Hebben priesters de autoriteit zonden “niet te vergeven”?
Johannes 20, 23b: …Aan wie ge de zonden niet vergeeft, zijn ze niet vergeven.
Wordt boete na het belijden van zonden in het Oude Testament teruggevonden?
Numeri 5, 7: Dan moeten zij de zonde die zij bedreven hebben, belijden en de hele schuld vermeerderd met een vijfde terugbetalen aan degene die zij benadeeld hebben.
Heeft de heilige Paulus boete opgelegd aan een niet berouwvolle zondaar?
1 Korintiërs 5, 1-5: Men hoort algemeen spreken van ontucht onder u, en wel van de soort die zelfs bij de heidenen niet voorkomt: dat iemand leeft met de vrouw van zijn vader. En gij verheft u nog boven anderen? Waarom zijt gij niet in de rouw gegaan? Dan zou de man die zo iets heeft bedreven uit uw midden verwijderd zijn. Ik voor mij, hoewel lichamelijk afwezig, maar in de geest aanwezig, heb reeds, als was ik bij u, het vonnis geveld over hem die dat heeft durven doen. En het luidt: in de naam van de Heer Jezus moeten wij bijeenkomen, gij en ik in de geest, samen met de kracht van onze Heer Jezus, en die man uitleveren aan de satan, tot ondergang van zijn lichaam, maar tot redding van zijn geest op de dag des Heren.
Heeft Paulus zelfs publiekelijk de naam genoemd van de zondaars aan wie hij een boete oplegde?
1 Timoteüs 1, 19-20: gewapend met geloof en een goed geweten. Omdat sommigen dit hebben prijsgegeven, heeft hun geloof schipbreuk geleden. Tot hen behoren Hymenéüs en Alexander, die ik aan de satan heb overgeleverd, opdat zij het lasteren zouden afleren.
- Aflaten (vermindering van tijdelijke straffen)
Heeft de Kerk de autoriteit aflaten te verlenen?
2 Korintiërs 2, 6-11: Met de berisping die gij hem in meerderheid hebt toegediend, is de bedoelde persoon voldoende gestraft. Nu moet ge hem vergiffenis schenken en bemoedigen; anders wordt hij nog door al te grote droefheid overmand. Ik verzoek u dus: neemt het besluit hem liefde te betonen. Het doel van mijn schrijven was ook u op de proef te stellen en te zien of gij in alles gehoorzaam zijt. Als gij hem vergiffenis schenkt, doe ik het ook. Voor zover ik persoonlijk iets te vergeven had, is het al gebeurd om uwentwil, voor het aanschijn van Christus. Wij moeten de satan geen kans geven ons de baas te worden; wij kennen zijn streken maar al te goed.
De volgende keer dat je wordt bevraagd over “waarom je je zonden aan een man zou belijden?” of soortgelijke vragen, komt dit artikel je misschien goed van pas.
Geschreven door apologeet Dave Armstrong
Dit artikel werd eerder gepubliceerd op National Catholic Register
© 2023 - geloofjij.nl | webdesign door