Skip to content

Enkele bemerkingen over het sacrament van de ziekenzalving aan de hand van de Catechismus van de R.K kerk.

  • Is er iemand onder U ziek: laat hij de presbyters van de gemeente roepen. Zij moeten een gebed over de ziekeuitspreken en hem met olie zalven in de naam van de Heer. Het gelovige gebed zal de zieke redden en de Heer zal hem oprichten. En als hij zonden heeft begaan, zal het hem vergeven worden. (brief van Jacobus 5,14-15.) (CKK 1526)
  • Het sacrament van de ziekenzalving heeft als doel een bijzonder genade te verlenen aan de christen die te kampen heeft met de moeilijkheden die verbonden zijn met een ernstige ziekte of met ouderdom (CKK 1527)
  • Wanneer de gelovige ten gevolge van ziekte of ouderdom in levensgevaar begint te verkeren, is dit zeker het moment dat hij de heilige ziekenzalving ontvangt. (CKK 1528)
  • Wanneer een christen zwaar ziek is, kan hij de ziekenzalving ontvangen en daarna telkens , wanneer, na het ontvangen ervan, zijn toestand verergert. (CKK 1529)

Alleen de priester , kan de ziekenzalving toedienen, en NIET een pastoraal werker of – werkster of andere leek,  maar ook geen diaken. De priester gebruikt de olie die gezegend werd door de Bisschop. (CKK 1530)

Het wezen van de viering bestaat in de zalving op het voorhoofd en de handen van de zieke, een zalving die gepaard gaat met het liturgisch gebed van de priester, waarin hij bidt om de bijzondere genade van dit sacrament. (CKK 1531)

De bijzondere genade van dit sacrament heeft als vruchten:

  • De vereniging van de zieke met het lijden van Christus, tot zijn eigen welzijn en dat van heel de kerk.
  • Troost, vrede en bemoediging om op christelijke wijze het lijden van de ziekte of de ouderdom te verdragen.
  • De vergeving van de zonden, indien de zieke dit niet door het sacrament van de biecht heeft kunnen verkrijgen.
  • Herstel van de gezondheid, indien het mogelijk is.
  • De voorbereiding op de overgang naar eeuwig leven. (CKK 1532)

Zoals de sacramenten van het doopsel, het vormsel en de eucharistie een eenheid vormen als “sacramenten van de christelijke initiatie”, zo kan men zeggen dat de biecht, de ziekenzalving en de eucharistie als viaticum op het einde van het christelijk leven “de sacramenten zijn die voorbereiden op het vaderland” of de sacramenten die de pelgrimstocht voltooien. (CKK 1525) Biecht en ziekenzalving worden ook wel aangeduid als de “sacramenten van genezing”.

Back To Top