Skip to content

Inleiding

Voor christenen is deze dag meer dan alleen maar een welkome vakantiedag midden in de week. Het is 40 dagen na Pasen en omdat Pasen altijd op een zondag valt betekent dit dat Hemelvaartsdag altijd op een donderdag valt. Maar het betekent ook dat de datum altijd anders is, omdat ook de datum van Pasen ieder jaar anders is. Maar er is nog meer dat een christen op deze dag wil vieren.

Het is de 40ste dag na Pasen. Met Pasen is Jezus Christus, Zoon van God, verrezen uit de doden. Hij leeft, is niet meer dood. Vervolgens verschijnt Hij vaak aan zijn leerlingen. Zijn leerlingen herkennen Hem aan het “breken van het brood” (de Eucharistie) en door wat Hij de leerlingen vertelt.

Daarvan staan voorbeelden in het Evangelie, het boek waarin de Blijde Boodschap van Christus staat opgeschreven:

  • Het Emmaus-verhaal is beschreven in het Evangelie volgens Lucas, één van de leerlingen van Jezus, hfd. 24, versen 13 – 35.
  • Zo ook het verhaal van de ongelovige Thomas: pas wanneer hij, nadat Christus verrezen is, de wonden van Jezus door de kruisiging en de doorboring van zijn zijde kan aanraken wil hij geloven. In het Evangelie, zoals de Apostel Johannes het opgeschreven heeft, hfd. 20, versen 19 – 31.

En dan komt het moment dat Jezus definitief naar Zijn Vader in de Hemel gaat. Niet langer verschijnt Hij aan zijn leerlingen. “Terwijl de leerlingen naar boven kijken wordt Hij aan hun zicht onttrokken door een wolk”, staat in het Evangelie.

De hemel, het bij God zijn, is het uiteindelijke doel ook van ons leven. Niet in deze ‘aardse’ tijd, maar na onze dood. Jezus, door de dood heengegaan, heeft een plekje bij God de Vader voor ons bereid. Wij zijn uitgenodigd om daar te komen.

Nu Hij naar de hemel is gegaan heeft Hij voor dit aardse leven de leerlingen destijds, en daarmee ook ons, een Trooster en Helper gegeven. De Heilige Geest, uitgegaan van de Vader en de Zoon, wordt met Pinksteren, de 50ste dag na Pasen, gegeven aan hen die in God geloven en Jezus willen volgen.

Kijk ook eens in de Catechismus van de Katholieke Kerk, wat daar in de nummers 659 – 664 geschreven staat over de Hemelvaart.

Almachtige eeuwige God,
Gij laat ons hier op aarde omgaan
met het goddelijke.

Wij bidden U:
Laat het verlangen van ons hart
uitgaan naar de hemel,
waar onze mensheid
reeds met U verenigd is.

Door onze Heer Jezus Christus,
uw Zoon,
die met U leeft en heerst
in de eenheid van de Heilige Geest,
God,
door alle eeuwen der eeuwen.

Amen

Homilie op het hoogfeest van de Hemelvaart des Heren

Parochie Heilig Hart van Jezus, Eindhoven in het jaar 2000 door pastoor E.C. Seidel

Lezingen:

  • Handelingen van de Apostelen 1, 1 – 1
  • Brief van de Heilige Apostel Paulus aan de christenen avn Efese 1, 17 – 23
  • Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Marcus 16, 15 – 20

Onze geloofsbelijdenis eindigt met: “ik geloof in de verrijzenis van het lichaam en het eeuwig leven”. Wij geloven dat, maar wij begrijpen dat niet. Als wij vandaag vieren dat Jezus ten hemel is opgestegen, dan vieren wij dat Hij voor ons een plaats heeft bereid. Hij is teruggegaan naar de Vader opdat ook wij eens bij de Vader thuis kunnen zijn. Zijn opstijgen is de belofte voor ons.

Welnu, wat zullen wij dan gaan krijgen? Een hemel als een plaats boven de wolken? Een hemel als een feestmaaltijd met gouden lepeltjes? Een hemel als een familiereünie? Een hemel met zwevende geestelijke zielen? Er is niemand die het kan vertellen, omdat wie er naartoe is gegaan nooit meer terugkomt (en misschien niet terugwil) naar de aarde. Hoewel… één is er uit de hemel neergedaald en één heeft er laten zien hoe het er is: Jezus Christus.

De afgelopen weken hebben wij Pasen gevierd:

  • Op paaszondag lazen we over het lege graf, over de leerlingen die op zoek waren naar het lijk en alleen doeken en zwachtels vonden.
  • Op de twee zondagen daarna lazen we over Jezus die aan zijn leerlingen verscheen: kijk maar, voel maar, Ik ben het zelf.
  • De afgelopen twee zondagen lazen we over wie Jezus voor ons wil zijn: onze herder en onze wijnstok.

Maar nu… Hij stijgt op naar zijn Vader en onze Vader.

Om te begrijpen wat Pasen en Hemelvaart met ons te maken hebben, moeten we terug naar de verschijningsverhalen. Jezus verschijnt met een lichaam, maar niet zomaar een lichaam. Het Paaslichaam van Christus heeft wel dezelfde vormen en draagt de tekenen van het lijden als wondentekenen, maar is ook wezenlijk anders.

Hij gaat door dichte deuren en ‘verschijnt’, dat wil zeggen: Hij komt niet binnenlopen en wandelt niet weer naar buiten, maar Hij is er plostklaps en Hij is ook plotsklaps weer weg.

Sommige leerlingen denken een spook te zien, of, zoals Maria Magdalena, de tuinman. Het is Jezus helemaal, en het is Jezus ook niet.

Deze verschijningen werpen een licht op Hemelvaart. De verrezen Christus, met zijn ‘verheerlijkt’ lichaam zoals we dat noemen, staat bij zijn leerlingen en is dan opeens weg. Zij weten, zoals Jezus heeft gezegd, dat Hij nu definitief niet meer zal verschijnen.

Daarom spreken we bij deze laatste verschijning over de Hemelvaart, om aan te geven dat Jezus nu thuis blijft, bij de Vader.

Of zij – zoals afbeeldingen suggereren – twee voetjes in de wolken zagen verdwijnen, is maar de vraag. Het gaat ook niet om het lichamelijke of om de vraag of Jezus bij zijn hemelvaart echt omhoog is gestegen. Het gaat om het geheim dat Hij nu – met zijn verheerlijkt lichaam – bij de Vader is.

Voor ons werpt dit een licht op onze eigen verrijzenis en ons nieuwe lichaam. Wij geloven dat wij na de dood voor eeuwig bij God mogen zijn, dat wij de plaats mogen innemen die Jezus heeft bereid.

Hoe gaat het er daar uitzien? Wie het weet mag het zeggen.
Wij mogen vast geloven dat wij – net als Jezus – op het einde der tijden een nieuw lichaam zullen krijgen, een verheerlijkt paaslichaam. Wij verrijzen en leven als verrezenen voor eeuwig.

Hoe zal dit gaan?
Net zoals bij Jezus. Op wonderlijke wijze, maar wel herkenbaar als wie we zijn. Niet meer gehinderd door lijden en dood, maar wel getekend door het leven dat wij hebben geleefd. Oud en jong tegelijk. In staat om te eten en te drinken, vast en zeker, maar daarbij wel de vraag stellend of we er nog ooit honger en dorst naar zullen voelen. In staat om verbonden te zijn met onze familie en vrienden, vast en zeker, met nieuwe ogen en nieuwe oren. Verbonden met alle heiligen in één grote kerkgemeenschap, gericht op God en Jezus Christus die onze enige honger zal zijn.

Hoe zal God dit gaan doen? Hoe zal Hij onze stoffelijke resten weer bijeenbrengen?
Een dwaze vraag. Zo letterlijk mogen we het nieuwe lichaam niet zien als vervolg op ons lichaam van nu. Net zomin als wij de hemel moeten zien als een vervolg van onze aarde. God maakt alles nieuw. Net zo wonderlijk als het nieuwe leven van Pasen. Helemaal dezelfde u en ik, helemaal dezelfde Jezus, en toch helemaal nieuw.

Zo bezien werpen Pasen en Hemelvaart een nieuw licht op de geloofsartikelen over de verrijzenis en het eeuwig leven. Van het grootste belang voor u en mij. Jezus is met zijn verheerlijkt lichaam verrezen en ten hemel opgestegen. Een wonder en een profetie voor ons allemaal. Amen.

Verder lezen

Preken van plebaan M.P.J. Hagen over Hemelvaart

Ook interessant is de website RK Documenten, waar over tal van onderwerpen wel iets in
te vinden is voor verdere toelichting of uitleg.

Back To Top